Zbiór 22 felietonów o zwykłym codziennym życiu lub niezwykłym – bo to zależy, dokąd zaprowadzą nas myśli albo jak nimi pokierujemy. Czy jesteśmy na tyle silni, by mieć własny system wartości i w nim wytrwać? Dojrzewać wraz z tym, czego doświadczamy i umieć ten system zmienić po momencie, w którym się potkniemy? Czy w ogóle jesteśmy w stanie przyznać się do tego, że jednak nie mamy racji?
Kiedy byłam małą dziewczynką, wymyśliłam sobie świat, w którym chciałam żyć: przyciemnione światła otulające twarze i przedmioty, miękkie podłogi tłumiące odgłosy kroków, unoszące się zapachy kawy, koniaku i perfum pięknych kobiet. Szyk, powab i elegancja! I znalazłam swoją bajkę – pod postacią pracy w branży gastronomicznej. Ale jak wypadną dziecięce marzenia w konfrontacji z brutalną rzeczywistością? Czy magiczna atmosfera kawiarni i restauracji jest przyjazna zarówno dla gości, jak i personelu? Zapraszam do świata, którego nie widać. Zobaczycie, co się kryje za uśmiechem kelnerki, kosztowną potrawą na talerzu czy cierpliwością barmana. Otwieram drzwi do przedziwnej krainy, w której codziennie czekają na mnie nowe wyzwania i nigdy nie wiem, jak i o której skończy się mój dzień w pracy. Z humorem, ale i z dużą dawką samokrytyki opisuję blaski i cienie pracy w gastronomii na trzech różnych stanowiskach w trzech europejskich krajach.
Ta książka zrodziła się z impulsów, doświadczeń, emocji i wiadomości przesyłanych w sms.
Za każdym z tych małych tekstów stoi wielki problem, który na początku wydawał się przerastać siły człowieka. Czasami nawet jedno zdanie rzucało nowe światło i wskazywało kierunek do zrobienia pierwszego kroku ku rozwiązaniu skomplikowanej sytuacji. A ten krok i następny przybliżał do upragnionego celu. Trzeba się było tylko odważyć. Mam nadzieję, że i Ty znajdziesz tutaj swoje kierunkowskazy.
Ta książka zrodziła się z impulsów, doświadczeń, emocji i wiadomości przesyłanych w sms.
Za każdym z tych małych tekstów stoi wielki problem, który na początku wydawał się przerastać siły człowieka. Czasami nawet jedno zdanie rzucało nowe światło i wskazywało kierunek do zrobienia pierwszego kroku ku rozwiązaniu skomplikowanej sytuacji. A ten krok i następny przybliżał do upragnionego celu. Trzeba się było tylko odważyć. Mam nadzieję, że i Ty znajdziesz tutaj swoje kierunkowskazy.
Dużo zbiegów okoliczności i przypadków musiało się wydarzyć, by oddać czytelnikom ten zapis dyskusji o Reymontowskich „Chłopach”. Dwójka autorów z różnym spojrzeniem na samą powieść i historię, wchodzący w dygresję, polemikę, czasami prowokujący się wzajemnie, ale ostatecznie zgodni w jednym – „Chłopi” to wspaniałe dzieło. Ta książka to nie tylko zapis ich długiej, trwającej tak jak i powieść, cztery pory roku rozmowy. To też ich osobisty hołd złożony pisarzowi i jego dziełu w sto lat od przyznania nagrody Nobla. Jego księgi nie zawędrowały pod strzechy, bo spod strzech wyszły. Zaszły jeszcze dalej, zarówno w czasie, jak i przestrzeni, bo książka powstała wśród polskich emigrantów, z dala nie tylko od Lipiec, ale i od samej Polski. Zawędrowała przede wszystkim w serca i umysły kolejnych pokoleń. Niniejsza publikacja jest tego najlepszym przykładem.
