Po raz pierwszy byłam na Targach Książki, zarówno jako autorka jak i osoba korzystająca z oferty Targów. I to od razu na największych (podobno) w Polsce. I bardzo się cieszę, że zdecydowałam się przylecieć na to święto książki. Po tych tłumach, które widziałam i torbach z książkami, które ludzie wynosili nie wierzę, że czytelnictwo w Polsce jest znikome. Do tłumów jestem przyzwyczajona, więc ludzie mi nie przeszkadzali. Raczej cieszyli, bo to świadczyło tylko dobrze o całej imprezie.

W każdą niedzielę (i tylko niedzielę) ulica Bayswater w Londynie zamienia się w wystawę sztuki. Obrazy i inne rękodzieła można podziwiać wiszące na ogrodzeniu Kensington Garden i Hyde Park. To największa na świecie wystawa artystyczna pod gołym niebem. Chodnik Bayswater Road jest miejscem wystawowym ponad 150 artystów. Niektórzy z nich to znane nazwiska wystawiający swoje prace w Royal Academy of Arts, niektórzy dopiero zaczynają i czekają na odkrycie, niektórzy przyjeżdżają i sprzedają swoje prace od kilkudziesięciu lat, bo to miejsce ma już ponad pięćdziesięcioletnią tradycję. Bayswater Road przyjmuje wszystkich.

Marzyłam o tym od zakończenia pierwszej klasy podstawówki. Dostałam wtedy małą książeczkę o tygryskach za bardzo dobre wyniki w nauce. Nie pamiętam jej tytułu ani o czym dokładnie była. Ale doskonale pamiętam, że to wtedy po jej przeczytaniu pomyślałam, że chciałabym zobaczyć swoją książkę na półce w księgarni. I to dziecięce marzenie sprzed czterdziestu dwu laty właśnie się spełnia. I niech mi ktokolwiek spróbuje powiedzieć, że w moim wieku jest na coś za późno!

Można ich spotkać w zaułkach i cichych uliczkach. Ale także na deptakach, na stacjach metra i w galeriach handlowych. Miasto bez nich jest jak las bez ptaków. Nie zawsze mam czas, by przystanąć i dłużej posłuchać  jak grają. A grają często niezwykle. Z zaangażowaniem. Starannie. Pięknie. I są słuchani. Potrafią przyciągnąć uwagę tylu ludzi… Zaangażować do wspólnej zabawy i otworzyć portfele.

Ta muzyka jest inna o tej słyszanej z głośników. Jest prawdziwa. Tworzona tu i teraz. Dla mnie, dla ciebie. Dla nas – przypadkowych przechodniów.

Od jakiegoś czasu wrzucam im pieniądze do wystawionych w tym celu futerałów i kapeluszy. Korzystam z ich kunsztu, talentu i umiejętności i chcę im się w jakiś sposób odwdzięczyć. Ten funt, złotówka czy euro to moje podziękowanie za to, że przez resztę dnia nucę sobie zasłyszaną w biegu do swoich spraw melodię graną na ulicy. Niezwykłe dźwięki płynące z serca dla ludzi.

Muzeum Historii Naturalnej w Londynie to jedna z tych atrakcji, w której można spędzić cały dzień, a nic nie kosztuje. Chyba, że chcemy obejrzeć niektóre z biletowanych wystaw lub coś zjeść lub wypić w jednej z kawiarni lub restauracji położonej na terenie muzeum lub zasilić skarbonkę przy wejściu darowizną, które przeznaczane są na utrzymanie muzeum i eksponatów. Podobnie jak w innych publicznie finansowanych muzeów narodowych w Wielkiej Brytanii, Muzeum Historii Naturalnej nie pobiera opłaty za wstęp.